Ik wist er één te staan op het dak van een huis in Weesp. Hij stond er al jaren en toch trok hij elke keer mijn aandacht. Toen er onlangs één te koop werd aangeboden op een veilingsite bedacht ik me geen moment en ging over tot de aanschaf.
Op de site van een Australische antennebouwer las ik ooit de wijsheid “beter een slechte antenne dan geen antenne”. Dit zei niks over zijn ontwerpen, maar hiermee wou hij de lezers aanzetten tot het zelf experimenteren en bouwen van antennes.
De “Double Discone” leek voort te komen uit deze filosofie, in gedachten zag ik iemand op zijn zolder met twee defecte discone antennes en een ijzerzaag. Een beetje fantasie en de antenne is geboren. De naam “Double Discone” hielp natuurlijk mee aan deze beeldvorming.
Feitelijk is de “Double Discone” een Biconical antenne, een gerespecteerde antenne die zijn weg heeft gevonden naar officiële instanties waar hij veelal wordt ingezet voor EME metingen. De zoekterm “Biconical antenna”levert dan ook een heel andere informatie op als “Double Discone”.
Een Biconical antenne is een breedbandige dipoolantenne, de bandbreedte bedraagd drie maal zijn ontwerpfrequentie of meer.
Het exemplaar dat ik had aangeschaft bestond uit een metalen middenstuk met aan beide zijden een achttal gaten met schroefdraad. In het midden bevond zich een kunststof koker die de afstand bepaalde tussen de boven en onderzijde. De 16 elementen (8 boven en 8 onder) hadden allen dezelfde lengte van 75 cm (er bestaan ook varianten waarbij de radialen verschillende lengtes hebben) Aan de onderzijde was de antenne voorzien van een PL259 aansluiting.
De zogenaamde “scanner”uitvoering (waar we hier over praten) heeft een ontwerpfrequentie rond de 150 MHz, nemen we drie maal de ontwerpfrequentie dan komen we uit rond de 450 MHz.
De komende weken ga ik met een AOR AR3000A luisteren met deze antenne. Sinds dit weekend ben ik de trotse eigenaar van een handzame VHF/UHF antenne analyser
, daar zal ik hem uiteraard ook aan hangen.
Binnenkort meer!
