Asterix900, wat jij bedoelt is dan dat in de toekomst geen gesprekken van brandweer en 100 diensten nog te beluisteren zullen zijn? Ik dacht ooit eens ergens gelezen te hebben dat uiterlijk 1 jan. 2008 alle korpsen al gebruik moesten maken van Astrid.
Uiteraard is het de bedoeling om alle "veiligheidsdiensten" met ASTRID te laten werken maar het zal nog een tijdje duren vooraleer het analoge materiaal volledig is verdrongen door het digitale werk, zo het ooit zal gebeuren. Nu, elk korps zal al wel gebruik maken van ASTRID maar in welke mate? 2 testpagers in een kast in de seinkamer hebben liggen, is ook "gebruik maken van"... Hoe wordt (met de mengeling aan analoog en digitaal materiaal) in praktijk gecommuniceerd bij grootschalige interventies met meerdere korpsen en disciplines? Wat bij zo een interventie in, pakweg, het Antwerpse havengebied waarbij de diensten van prov. Antwerpen (niet gecentraliseerd, veel analoog materiaal) moeten samenwerken met de diensten van Oost-Vlaanderen die hierin verder staan? Dan zwijgen we nog over andere disciplines (de 4de om ze niet te moeten noemen) waar men nu al enkele jaren niet goed schijnt te weten wat te doen met de vrijwilligers, alsook wanneer en hoeveel pagers zullen worden uitgedeeld, wat de alarmprocedure zal inhouden, etc. Dit alles stroomlijnen zal ongetwijfeld een werk van jaren worden.
Het feit dat je nu nog (veel) korspen hoort op de analoge frequenties is toch een feit dat veel korspen achterlopen, er niet mee vertrouwd geraken, ... ? Of bezie ik dat verkeerd?
Het probleem stelt zich m.i. vooral politiek. De gemeentelijke brandweerkorpsen zijn, na het verdwijnen van de gemeentepolitie, de laatste gemeentelijke bastions. Gemeentes staan historisch sowieso al zeer achterdochtig opgesteld tov de federale overheid die hun autonomie sterk heeft ingeperkt. Ze hebben zich al eens in de luren laten leggen door de centen, noodzakelijk om de federale regelgeving inzake de politiehervorming (met dus ook de kosten voor ASTRID) te betalen, te mogen ophoesten. Vooral de gemeentes die voorheen amper hadden geinvesteerd in hun gemeentelijk politiekorps, moesten zwaar in de buidel tasten om te kunnen bijbenen. Ditzelfde zie je nu bij de brandweerkorpsen: investeringen die worden gepusht door de federale overheid worden uitgesteld of gewoon niet gedaan en dat vertaalt zich nu vooral in een diversiteit aan communicatiemiddelen. Waarom zou men ook investeren? Interventies worden geleid vanuit de lokale seinkamer, niet vanuit een overkoepelend hulpcentrum of CIC, er is haast geen verantwoording af te leggen aan de omliggende korpsen of hogere overheid (zelfs niet met SAH), er bestaat al eens koudwatervrees bij de leidng, etc etc. Dat alles zorgt ervoor dat geen enkel korps echt wordt aangezet tot het doen van de nodige investeringen. Vroeger draaide het toch ook goed met dezelfde structuur? Een dergelijke mentaliteit en een lappendeken aan gemeentelijke korpsen met elk hun geïsoleerde geldschieters, alarmcentrales en leidinggevenden zorgen ervoor dat de omschakeling veel langer zal duren dan bij centraal geleide diensten zoals de 100-werking van de FOD Volksgezondheid of de politiediensten.
en dit wegens een betere geluidskwaliteit en/of een sterker signaal binnen in gebouwen
idd zelf meegemaakt op interventie. Flashy Astrid(Nokia)-radio's, bijna nieuw in de plastic 
) Mensen op het bovenste verdiep konden mensen in de kelder niet horen (appartement met maar 4 verdiepen). "oude" analoge motorola's uit de kast gehaald, werking 4/5 (blijft een kelder, hé).
Zie je bij veel korpsen, hé. Bij een brandvertrek houdt men radiofonisch contact met de kazerne via de ASTRID-radio in de cabines van de voertuigen en eenmaal ter plaatse wordt er op analoge portofoons overgeschakeld voor de communicatie tussen de ploegen binnen en de autogeleider of officier buiten.
[Het blijft nog steeds een FOD in België, als je begrijpt wat ik bedoel. Wanneer zijn de verkiezingen nu ook weer geweest 
Dat, en de gemeentelijke autonomie over de brandweerkorpsen geeft problemen....
