Tnx. Net bedacht ik me dat er misschien ook wel iets in het boek Air Traffic Control van Smith over zou staan. UK blijkt inderdaad illegaal. Had ik niet verwacht gezien de publicaties uit dat land. Volgens het boek wordt het blijkbaar gedoogd, want op spottersplaatsen en bij airshows wordt er gewoon geluisterd.
Ik denk dat het ook deels te maken heeft met het feit dat hulpdiensten tegenwoordig over het algemeen versleutelde systemen gebruiken. Dit soort regels bestaan vaak al heel lang (zijn vaak tenminste ten dele afkomstig uit internationale afspraken als de ITU Radio Regulations), maar worden tegenwoordig schijnbaar minder gehandhaafd omdat de 'interessante' dingen toch niet meer te horen zijn. Ik denk dat de instanties wel belangrijker dingen te doen hebben. Sowieso is deze hobby vrij privé van aard en moet je het vaak wel bont maken wil je dat ze komen aankloppen. Niettemin is het raadzaam in
sommige landen uit te kijken.
Frankrijk weet ik toevallig, mogen scanners gewoon verkocht worden. Je kan dus gewoon meeluisteren. Geen idee wat er gebeurt als je min of meer in de openheid met je scanner bij een Frans vliegveld mee staat te luisteren....
Weel weet ik dat de Franse overheid actief optreedt tegen hobbyisten die luchtvaarcommunicatie (en denk ook andere vormen van communicatie) streamen naar bijvoorbeeld LiveATC.net. Daarom zie je daar geen streams van Franse vliegvelden.
Zover ik weet zit het apart en vaag in elkaar in Frankrijk. Scanners zijn vrij verkrijgbaar en worden in (de reglementen horende bij de)
Code Penal specifiek uitgesloten van de vergunningsplicht die normaal geldt voor productie, import, tentoonstelling, aanbieden, verhuur en verkoop van bepaalde apparatuur. Echter is voor het verkrijgen en houden van een scanner die niet-publieke zaken kan ontvangen nog steeds expliciet toestemming nodig. Zie voor beide gevallen
deze bekendmaking en de artikelen waarnaar die verwijst. Dit alles leidt terug naar de basis van deze regeltjes, het
gedeelte van de
Code Penal zelf dat over schending van privacy, incl. afluisteren met elektronische apparatuur, gaat.
Ooit is er een
rechtszaak geweest waarin niet alleen beslist werd dat soortgelijke beperkingen op verkoop strijdig waren met EU-regels omtrent vrij verkeer van goederen, maar ook dat überhaupt niet vaststaat dat de signalen die scanners kunnen ontvangen bescherming genieten onder het relevante gedeelte van de
Code Penal.
Of dit onderscheid tussen vrije verkoop en bezit alleen met toelating verenigbaar is met de relevante EU-richtlijnen (o.a. R&TTE/RED) en andere EU-regelgeving is een discussie op zich, maar dit lijkt dus de huidige situatie te zijn, mits dit de afgelopen 22 jaar niet verder uitgewerkt is in de jurisprudentie.
Ik zie vrijwel zeker van alles over het hoofd omdat ik verder weinig ervaring heb met Frans recht, dus ik houd het er maar op dat het een grijs gebied is. De vraag blijft nog steeds in hoeverre dit in de praktijk nog gehandhaafd wordt en of Franse autoriteiten net als ik zo getikt zijn voor een vliegtuigspotter met een stuk CE-gemarkeerde consumentenelectronica zo diep in deze materie te graven. Ik mag hopen dat het antwoord daarop 'nee' is.
